..... موجیم که آسودگی ما عدم ماست.........

        تن بی جان تو در سینه خاک

 

        به نهالی که در این غمکده تنها ماندست باز جان میبخشد

 

        قطره خونی که به جا مانده در آن پیکر سرد

 

        سرو را تاب و توان میبخشد.........

.

        این جشن بزرگ رو به ایرانیهای عاشق تبریک میگم.....اما حیف.

..

        عاشقای ایرانی  تو این سرما الان تو خیابونا هستن...اما حیف....

 

        حیف که غافلند......شایدم میدونن ولی با عشقشون چه کنن...

 

        این خاک هنوز بوی نای خون رو میده....... وای به حال اونایی که

                     

         عشق این مردم رو به بازی می گیرند.......

 

         حیف این همه عشق که همنشین شده با دروغ وتزویر و ریا

 

                                  (  پشکشی هر چی عاشق و هیواداره )

نظرات 1 + ارسال نظر
گندم پنج‌شنبه 22 بهمن‌ماه سال 1383 ساعت 11:00 ق.ظ http://paeez_e_man.blogsky.com

سلام من اولین باره که اینجا میام باگت خیلی قشنگه نظرت در مورد تبادل لینک چیه؟

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد